اتاقم را آذین بسته ام
با تنهایی
با سکوت
با مهربانی
با گل سرخ
با ستاره ای که تو به من دادی
و فانوسی که به یادت
شب های بی تو بودن ،
بی تو ماندن را ،
شب های بی رویا
و شب های دلتنگی ام را
فروغی دوباره می بخشند
تا که روزی تو بیایی
و برای همیشه پیشم باشی
و تنها من و تو باشیم
و یک دنیا دوست داشتن
نظرات شما عزیزان:
چهار شنبه 22 / 12 / 1390برچسب:, |